فایل اصول مایه کوبی در دامهای بزرگ

مدیریت و اصول مایه کوبی در دامهای بزرگ از مهم ترین مباحث بحث کنترل و پیشگیری از شیوع بیماری های عفونی در دامداری های سنتی و صنعتی می باشد. طیف وسیعی از عوامل باکتریایی, ویروسی, تک یاخته ای و قارچی انواع بیماری های عفونی را در دام های ایجاد می کنند. بدن دام ها در برابر تهاجم این عوامل عفونی مجهز به انواع سیستم های دفاعی می باشد. سیستم ایمنی بدن دام ها به دو صورت اصلی یعنی ایمنی ذاتی و ایمنی اکتسابی در مواجهه با عوامل عفونی واکنش نشان می دهد. نوتروفیل ها, ماکروفاژها و ماست سل ها از جمله سلول هایی هستند که به روش های مختلف در ایمنی ذاتی نقش ایفا می کنند. لمفوسیت ها نیز با تولید و ترشح ایمونوگلوبولین های مختلف در سیستم ایمنی اکتسابی نقش دارند. ایمنی اکتسابی در ساعات اولیه پس از تولد از طریق آغوز به صورت عمودی از مادر به نوزاد منتقل می شود و نوزاد را تا حدودی از شر عوامل عفونی بیماریزا مصون نگه می دارد. اما سهم بزرگی از ایمنی اکتسابی و اختصاصی پس از مواجهه اولیه لمفوسیت ها با آنتی ژن عوامل بیماریزا پدیدار می شود. این فرآیند اساس واکسیناسیون یا مایه کوبی را تشکیل می دهد. اصول مایه کوبی در دامهای بزرگ بر پایه تحریک سیستم ایمنی دام با آنتی ژن عامل بیماریزا استوار است. امروزه برای بسیاری از بیماری های عفونی دام ها واکسن هایی با کارایی های مختلف تولید و توزیع می شود.

در دوره آموزشی حاضر با عنوان مدیریت و اصول مایه کوبی در دامهای بزرگ ابتدا مطالب جامعی در خصوص سیستم ایمنی دام ها ارائه شده است. سپس در مورد بیماری های عفونی شایع در دام های بزرگ که بر علیه آنها واکسن وجود دارد, توضیحات کاملی داده شده است. برنامه های واکسیناسیون برای بیماری های مهم مورد بحث قرار گرفته اند. در مورد انواع واکسن های دامی, ویژگی های بیولوژیکی آنها, میزان مصرف, زمان مصرف, شرایط نگهداری و توزیع, نحوه تجویز واکسن و زمان تکرار هر یک به طور کامل توضیحاتی ارائه شده است. در نهایت مطالب مهمی در خصوص علل شکست برنامه واکسناسیون در سطح گله ارائه گردیده است.

محتوای دوره آموزشی مدیریت و اصول مایه کوبی در دامهای بزرگ در 8 لینک جداگانه و به مدت 300 دقیقه ارائه شده است. برای دریافت فایل های بیشتر در مورد دام های بزرگ و بیماری های آنها اینجا کلیک کنید.